Kontuzje łokcia

Ból łokcia to jedna z częstszych dolegliwości, z jakimi męczą się osoby uprawiające sporty rakietowe. W badmintonie występuje dosyć często. Poniżej opiszemy przyczyny i rodzaje dolegliwości związanych ze stawem łokciowym oraz podpowiemy wam, co robić aby łokieć nie dokuczał w ogóle.

Zaczniemy od tego jak zbudowany jest staw łokciowy i jakie pełni funkcje.

Staw łokciowy ma w uproszczeniu budowę zawiasową i umożliwia zginanie oraz prostowanie ręki. Składa się z trzech złączonych i objętych wspólną torebką stawów: stawu ramienno-łokciowego, ramienno-promieniowego oraz promieniowo-łokciowego bliższego. Dwa pierwsze to stawy zawiasowe, trzeci – staw obrotowy. W obrębie stawu łokciowego znajduje się wiele mięśni, ścięgien oraz ważnych dla funkcjonowania całej kończyny nerwów. Jest on zbudowany z trzech kości: łokciowej, promieniowej oraz ramiennej, otoczony torebką stawową. Wśród działających na niego mięśni znajduje się m.in. mięsień dwugłowy ramienia, trójgłowy ramienia, mięsień łokciowy, a także zginacze i prostowniki nadgarstka oraz palców. Staw łokciowy chronią również więzadła łokciowe poboczne boczne i poboczne przyśrodkowe.

Ból stawu łokciowego często skłania nas do konsultacji z ortopedą. Cofnijmy się jednak o kilka kroków. Przychodząc na trening badmintona, trener demonstruje nam prawidłowy uchwyt rakiety i prawidłowy zakres ruchu poszczególnych uderzeń, który nie jest inwazyjny dla naszego zdrowia. Już sama rozgrzewka funkcjonalna w prawidłowy sposób przygotowuje nas do treningu i zabezpiecza nas przed urazami. Z naszym postępem sportowym pojawiają się również ćwiczenia wzmacniające dane partie mięśniowe. Zatem idąc od początku naszej drogi pilnujmy tego, czego uczą nas trenerzy i tego czego od nas wymagają.

W momencie, kiedy pojawia się kontuzja jest już za późno. Osoby, pod których opiekę trafiamy nie pokazują nam jak źle wykonać dany ruch albo jak zrobić sobie krzywdę za pomocą danych ćwiczeń. Potraktujmy uwagi trenerskie i wskazówki fizjoterapeuty czy też trenera przygotowania motorycznego, (jeśli mamy do niego dostęp) jako priorytet a uwierzcie mi o kontuzjach będziemy tylko czytać i dyskutować na cudzych przykładach.

Wracając do naszego tematu dolegliwości stawu łokciowego.  Wyróżniamy kilak schorzeń, które przejawiają się najczęściej a mianowicie:

• Łokieć golfisty – stan przeciążeniowy mięśni zginających nadgarstek oraz mięśnia nawrotowego obłego. Występuje przede wszystkim u osób wykonujących wielokrotne ruchy zgięcia nadgarstka na zewnątrz, właśnie takie jak golfiści uderzający kijem piłeczkę.
• Łokieć tenisisty – stan przeciążeniowy mięśni prostowników nadgarstka oraz palców. Objawia się bardzo silnym bólem w bocznej okolicy łokcia, szczególnie uciążliwym w momencie nacisku. Jak sama nazwa wskazuje, jest to schorzenie charakterystyczne dla osób grających w tenisa.
• Złamanie wyrostka łokciowego – dość częste powikłanie upadku, w trakcie którego dochodzi do podparcia na łokciu – wyrostek to jego wystająca część, pozbawiona ochrony mięśni. Jest to kontuzja bardzo bolesna, objawiająca się również opuchlizną oraz ograniczeniem ruchomości w stawie łokciowym.
• Zapalenie kaletki łokciowej – stan zapalny tkanek znajdujących się pod ścięgnami w obrębie stawu łokciowego. Bywa spowodowane stanami przeciążeniowymi oraz urazami mechanicznymi. Oprócz bólu łokcia cechuje się opuchlizną umiejscowioną po tylnej stronie stawu.

Weźmy za przykład ten najpopularniejszy w badmintonie łokieć tenisisty. Metodą pierwszego wyboru, nieinwazyjną jest fizjoterapia. Specjalista w fizjoterapii sportowej wykorzystując terapię manualną, terapię tkanek miękkich, techniki harmoniczne i odpowiednie ćwiczenia specjalistyczne potrafi rozwiązać problem w zależności od jego zaawansowania nawet w kilka pojedynczych wizyt.

Leczenie dolegliwości łokcia w przypadku zerwania fragmentów przyczepów w ostateczności odbywa się za pomocą wstrzyknięcia osocza wysokopłytkowego, które ma za zadanie w połączeniu z krwią odbudować zniszczony fragment. Bardziej inwazyjne leczenie operacyjne polega na wycięciu całego uszkodzonego odcinka wraz z okostną. Po operacji ręka jest unieruchomiona przez okres 3 tygodni a po 3 miesiącach można wracać do pracy.

Aby zapobiegać kontuzjom łokcia warto pamiętać o częstej zmianie pozycji ułożenia ręki, o odpoczynku i rozluźnianiu napięcia mięśniowego zarówno w czynnościach codziennych jak i treningowych. Przy niewielkich zmianach, kiedy ból łokcia pojawia się od czasu do czasu warto skorzystać z masażu głębokiego wykonanego przez fizjoterapeutę. Również proste ćwiczenia takie jak zaciskanie w dłoni piłki gąbkowej lub gumowej, zginanie i prostowanie nadgarstków a także masaż z użyciem maści przeciwzapalnych pomogą nam zapobiegać problemowi.

Kontuzje mogą nam się przydarzyć w najmniej oczekiwanym momencie, dlatego pamiętajcie zawsze o poprawnej rozgrzewce wszystkich potrzebnych partii mięśniowych jak również o mobilizacji przed treningowej. Rolowanie się przed i po treningu to już w zasadzie stały fragment treningu. Jeśli do tego wszystkiego dołożymy prawidłowy uchwyt rakiety, o którym wspominałem wcześniej oraz prawidłowy zakres ruchu będziemy bezpieczni a sport pozostanie nam na „zdrowie”